MENGENAI SAYA (SALAM KENAL, SALAM ANGKON, KHIK SALAM KEMUAKHIAN)

Foto saya
Bandar Lampung, Lampung, Indonesia
Nurwan dilahirkan di Pekon Kebuayan Kecamatan Karya Penggawa Krui Pesisir Barat pada tanggal 16 Januari 1988. Merupakan anak pertama dari empat bersaudara (kakak dari Rika Diana, Laila Roza dan Azmi Fikron) anak pertama dari pasangan Bak Zuandi bin M. Nuh dan Mak Nurbaiti binti M. Samman. Merupakan salah satu keturunan dari Paksi Buay Bejalan Diway yang turun dan menetap serta menurunkan Jurai Radin Bangsawan dan Djagakoe di Pekon Perpasaan Way Nukak Krui Pesisir Barat.

Sabtu, 31 Maret 2012

Lambang Paksi Pak Sekala Bekhak Paksi Bejalan Diway

Lambang Setelah Diperbaharui

Lambang Paksi Pak Sekala Bekhak Paksi Bejalan Di Way


Didesain awal oleh Fadillah Hasan


Lambang Desain Awal

kemudian disempurnakan oleh Ahmad Faiz Ramadhan 

dengan merujuk pada lambang yang ada di buku Selayang Pandang Paksi Buay Jalan Diway Kembahang, 


Lambang Dibuku Selayang Pandang

atas permintaan dari 
Nurwan Gawoh  dan Diandra NataKembahang Poerba
(Keluarga Besar Paksi Bejalan Di Way). 

Sabtu, 24 Maret 2012

WAYAK JAK PERPASAN

Wayak Jak Pekhpasan

Oleh: H. Yuzakki Chalik, S.H.
Gelar Dalom Limpahan Paksi 

Paksi Buay Bejalan Diway Pekhpasan



Way Laay gandai-gandai
Hakhus matohkon helu
 Kain bukhak ti khedai
Tangeh beguna diniku.

Way jambu lamon liku
Pangkalan dibah khuntan
Hukhik yu mati payu
Sapi niku ngandan badan.

Way timbul pajakh bulan
Pangkalan dibah buah
Sikam yu kambas kudan
Di pukuk kapan gayah.


Kanihing padang pekhing
Telaju jak hamarkha laay
Kik ngangonko di gekhing
Saka kuinom kik injuk way.

Bekhingin balik angin
Salai ni bukhung jawoh
Di dunia nyak ji lain
Di akherat lagi mejawoh.

Udi ya jukung  khadu liyu
Tunggak mit pulau pisang
 Tulung dengis pai sakikku
Kuk tanggai pandai miwang.

Khua kilo jak pulau
Labuhan di kuala
Jukung bawakni kuwau
Nyembekhang lawok bena.

Mak mati pandan kudo
Kik ditimbus-timbus umbak
Mak mati badan ji kudo
Kik niku saka mak ku liak.

Nenggekhi tano mangi
Sanak pindah sekula
Kak di bingi tihanipi
Di khani disepok mata.

Pekon punduk sai masuk
Menyancang sai mepangga
Sekam yu kambang kheduk
Angkah pang lalimuk dunia.

Dang niku tekhai khani
Teduhni sai bukekhangan
Miwang ngagegok jakhi
Ngupas luh kikhi kanan.

Bulan bakha pak belas
Pintakh ni sanak ngaji
 Khepa mak tinggal malas
Kik niku mungkekh janji.



Catatan:
PEKHPASAN = Pekon Perpasan, Way Nukak, Kec Karya Penggawa, Kab Pesisir Barat

 terdapat banyak perubahan yang dilakukan penulis agar lebih baik dan pas..

Sumber: 

http://gumuntur.wordpress.com
Edi Gumuntur (Putra Ke-dua dari Pak Dalom Yuzakki chalik) 

Minggu, 18 Maret 2012

CEKHITA BUTTAK: 'PENGILU NI AJJONG'

Cekhita Buttak: 'PENGILU NI AJJONG'

Khadu setahun mak mulang pekon, nyaniko jippang ni cukut ku mak mingan legoh. Mawat kik tegakh. buhung moneh ki nyak hambokh, dibbah jak mubil jurusan Bakau Heni-Kota Agung. Tikham di unyin tiyan dilamban. Emmak, Bak, Udo, dalih Ajjongku..
Kipak Udo jak nyilau Nyak di sebekhang, kidang khadu pitu bulan say liwat. Khadu tikham jama petuah dalih awak ni Udo.
Nyak ingok bulan khuwah say liwat, Udo ngebalos smsku: 'cengeng..!'. 'ija gelluk mulang, nyin niku sunat moloh..'
padahal nyak ikah sms: 'mak sabakh, nunggu bulan syawal..'
ha.haa.. Sms na Udo, konyol kidang mendidik. Hinnolah say nyaniko Udo 'kawan sekaligus lawan' ku di lamban..
Alhamdulillaah mulang lebakhan munyai, khik mingan bupedatong jama Emmak, Bak, khik Ajjong.
Udo, sengaja mak ku pedatongi injuk lebakhan tahun say liwat. Tagan, nunggu pengilu na gawoh.
Pekhnah tumbay kupedatongi kawai helau. Udo malah ngelelaju: 'tihakhiko, kak haga moloh mid Jawa, ngegadaiko Hp'.
Nyaniko kelalangan bingian takbiran lebakhan dinana. Semula jak sayya, mak lagi kupedatongi. Bacak nunggu ia cawa. Sukukh ki ia bupungatu di-Nyak.
Sejakh Nyak di atas angin. ha.haa...

*seminggu say liwat, sekhadu jak bagi THR, lain hinjang atau ketupung say kubeli.
Sekhadu jak ATM, Nyak langsung mid toko alat rumah tangga, ngebeli batre atau senter say balak pakaina Ajjong..
'nyin tekhang, kak haga benyulu subuh di sumukh..' Hinno alasan na Ajjong. Cawa, lebakhan tahun say liwat.

*Khadu jak semahapan, Nyak langsung mandi di kudan. Kekhasa iyos ni uway sumukh sanian na Among almarhum.
Suakha takbir khadu ketengisan anjak mesigid khik sukhau di pekon2.
Udo, khadu lapah takbiran pujama indai ni.
Khadu jak balin khik mengan, nyak langsung ngakuk tas jinjing say pagun tekhogok di gekhil lemakhi di khedik mija tv.
Bak mejong di sofa. Mak benni Emmak luwah jak dapukh ngebatok uway kupi dalih gukhing hubi kedemonan ku.
Ajjong pagun mejjong di ilat jak katti nyak togok menggekhib kakhu..
Kubukak resleting na sambil Nyak senyum2 haguk tiyan.
'api ano wih,..?' Hani Bak dalih ngelunik ko suakha Tv.
'pedatong laah..' haku.
Kuluwahi sai-sai pedatong.
'ajo ketupung pakai na Bak'. Sambil nyak lapah ilung mija. Kuppik ko di gekhil ni pengajangan nginum.
'wah, massa jatah moneh, Bak. tekhima kasiih..' hani Bak dalih ngehikhus way kupi.
Nyak ikah senyum, moloh mid tas.
Ku akuk hinjang say kubeli pakaina Emak.
'naa, ajo pakai na emak'. Kukeni ko di emak say mejong ujukh2 di gekhil na Ajjong.
'api wi, hak bupedatong juga. Mak usah kik duit na mawat..' 'aah, setahun pissan Mak..' haku.
Nyak takhu sekhabbok..
'Ajjong mak massa' Haku bugukhau.
'aah, mak api2. say penting niku munyai tuwah...'. Nyak lalang.
'uwat jong, khusus pengilu ni Ajjong tahun say liwat..' Haku, sambil nyak moloh mid Tas. Kuakuk batre pakaina Ajjong. Kukhatongi ajjong.
'api wii, pedatong di Ajjong..?' hana Emak, penasaran.
'ajo ajjong, batre say balak so. Pakai na Ajjong kak haga mid sumukh, subuh'.
'owh, payu tuwah tekhima kasih' hana Ajjong sambil miwang. Sedih menok Ajjong miwang. Ditambah suakha takbir say kasakh khamik.
'mak api2, jong. Nyak kilu mahap, lebakhan say liwat mak laju kubeliko..'
Emak moneh miwang.
'acak kuti miwang lah Mak..? dalih ngelap luwoh, liyom di Bak say pagun mejong disofa.
'Batre no segok ko gawoh..'. 'Ajjong mu khadu mak menok lagi'. Hana Emmak.
'tawit Ajjongmu kik haga benyulu di sumukh...'
Nyak ikah tesondom. miwang..

*Mak tekhasa, khadu pukul tellu subuh.
Khadu lima jam Nyak ikah pepedoman di kamar tenggalan..
Pepikha indai khatong kekikha jam sepuluh say liwat ngajak takbiran. Kidang mak kupayu ko.. Suakha Hp pepikha kali kebunyi, kutaganko..
Nyak ingok setahun say liwat. Bingi ketellu lebakhan. Pas Ajjong cawa kebelian batre...
'kik jimmoh mid pasakh, tulung beliko Ajjong batre say balak ya..' kilu na Ajjong.
'Ajjong kan khadu uwat batre,..' Haku.
'iya, kidang kukhang tekhang, lunik ga..'
Hani Ajjong.
Mak benni Hp ku kebunyi. Kuliak jak indai di duwakha dunggak.
'jadi mawat, jimmoh kham memidokhan mid Tekhbaya, so..?' suakha jak ujung Hp.
'owh, ya jadi. Jadi..!!' Haku mastiko khencaka sikam, memidokhan. Khadu jak basa basi, telp di tutup.
'iya Jong. Jimmoh kubelliko..' Haku dinana.

Kidang hinnolah say jadi habaku. Togok Nyak moloh mid Jawa, mak juga Ajjong ku beliko batre,..

*Suakha khangok ni Ajjong kebukak. nyani nyak sadar anjak lamunan setahun say liwat. Kubukak khangok kamarku pelegohan..
Kuliak Ajjong luwah jak kamar, ngekhaba2 di sassai..
Sangun kutunggu subuh pissan jo. Haga nawit Ajjong mid sumukh. Kidang cukut ku lemoh, tuwot ku mak butenaga.
Sedih, sesolan cappukh jadi sai.

"mahap ko uppumu, Ajjong...''





note's:
>Dipepikha daerah, lebakhan disebut juga 'buka'.
>Sebagian sastrawan khik masyarakat, nulisko 'KH' makai 'GH' atau 'R'.
>Bahasa say sikam pakai dillom wakhahan jo, ti akuk anjak pepikha makhga atau kebuayan.


Bekasi, 07 februari 2012

Tabikpun..



TERJEMAHAN KE BAHASA INDONESIA
Mohon maap jika terdapat kata atau kalimat yang kurang tepat


Cerita Pendek: 'PERMINTAAN NENEK'.



Sudah setahun tidak pulang kampung, membuat langkahku tidak surut. Bukan berlari. bohong juga kalau terbang, turun dari mobil jurusan Bakau Heni-Kota Agung. Rasa rinduku pada semua orang rumah. Ibu,  ayah, udo (kakak tertua laki-laki), serta nenekkku.
Walaupun udo telah menemui saya di seberang (rantauan), tapi itu sudah tujuh bulan yang lalu. Sudah rindu pada petuah dan candaannya.
Masih kuingat bulan Ruwah yang lalu, udo membalas SMS ku: “cepatlah pulang, biar kamu disunat lagi”. Padehal saya hanya SMS: “tidak sabar, menunggu bulan  Syawal”.
Hahaha….SMS nya udo, konyol tapi mendidik. Hal itulah yang menjadikan udo sebagai kawan sekaligus lawanku di rumah.
Alhamdulillah dapat pulang lebaran dalam keadaan sehat,  dan dapat membawa oleh-oleh buat  ibu, ayah, dan nenekku.  Udo, sengaja tidak kubawakan oleh-oleh seperti lebaran tahun lalu. Biarin, tunggu dia yang minta aja.  Pernah dulu ku bawakan oleh-oleh baju baru. Udo malah ngatain: “hati-hati, pas mau balik ke jawa, menggadaikan Hp”.
Menjadi bahan tertawaan malam takbiran lebaran  waktu itu. Semenjak itu, tidak lagi kubawakan oleh-oleh. Mendingan nunggu dia yang  minta. Syukur-syukur kalau dia memelas sama saya. Lumayan biar saya merasa diatas angin.ha..haa..
*seminggu yang lalu, setelah bagi-bagi THR, bukan sarung atau peci yang ku beli.
Setelah dari ATM, saya langsung ke toko alat rumah tangga, membeli batre atau senter sang besar buat nenekku.
‘biar terang, kalau mau mengambil air wudhu di sumur.. itulah alasannya nenek. Dia minta tahun lalu.
*setelah bermaap-maapan, saya langsung mandi di belakang rumah. Sangat terasa sejuknya air dari sumur buatan almarhum kakekku.

Suara takbir telah terdengar dari mesjid dan surau di kampung-kampung.
Udo, sudah ikut takbiran bersama sanak saudara lainnya.
Setelah salin dan makan, saya langsung mengambil tas jinjing yang masih tergeletak di samping lemari dekat meja televisi.
Ayah duduk di sofa. Tidak lama juga ibu keluar dari dapur membawa air kopi dan ubi goreng kesukaanku.
Nenek masih duduk di tikar semenjak saya sampai, magrib tadi.
Ku buka resleting tas sambil saya senuyum-senyum pada mereka.
‘Apa tuh’,..? Kata ayah sambil mengecilkan suara televisi.
‘ya, oleh-olehlaah’..kataku.
Ku keluarkan satu persatu oleh-oleh.
‘ini peci buat ayah’. Sambil saya berjalan ke arah meja. Ku taruh di samping dekat minuman.
‘wah, dapat jatah juga, ayah..terima kasih..’. kata ayah sambil minum kopi.
Saya hanya tersenyum, kembali ke tempat tas oleh-oleh.
Ku ambil sarung yang ku beli buat ibu.
‘naa..ini buat ibu’. Kuberikan kepada ibu yang duduk selonjoran disampingnya nenek.
‘apa nih, pakai bawa oleh-oleh segala, ga usah kalau ga ada duitnya..
’heehee, setahun sekali,bu’ kataku.
Saya berhenti sejenak.
‘nenek ga dapat loh..’ kataku sambil bercanda.
‘aah..ga apa-apa. Yang penting kamu sehat, cu..’. saya tertawa.
‘ada kok nek, khusus permintaannya nenek tahun lalu’..kata ku sambil membuka tas.
Ku ambil batre buat nenek. Ku dekati dia.
‘apa tuh oleh-oleh buat nenek..? kata ibuku penasaran.
‘ini nek, batre yang besar yang nenek minta. Buat nenek kalau mau ambil air wudhu di sumur, waktu subuh’.
‘oh..terima kasih,cu’..kata nenek sambil menangis. Sedih melihat nya.
Ditambah suara takbir yang semakin menggema.
‘tidak apa-apa,nek. Saya minta maap. Karena lebaran yang lalu tidak jadi saya belikan.
Ibu juga ikutan menangis.
‘kenapa kalian menangis, bu..? sambil mengelap air mata, malu dengan ayah yang masih duduk di sofa.
‘batre itu simpan aja.. nenekmu sudah tidak bisa melihat lagi..’.kata ibu.
‘gandeng nenekmu kalau mau mengambil air wudhu di sumur’..
Saya hanya bisa terdiam menundukkan kepala. Menangis.

*tidak terasa sudah jam tiga subuh.
Sudah lima jam saya cuma tidur-tiduran di kamar sendirian.
Beberapa saudara yang datang sekitar jam sepuluh yang lalu ngajak ikut takbiran. Tapi saya tidak ikutan.. suara Hp beberapa kali berbunyi, saya biarkan saja..
Saya teringat setahun yang lalu, malam ke-tiga lebaran. Waktu nenek minta dibelikan batre…
‘kalau kamu besok ke pasar, tolong belikan nenek batre yang besar ya..’ minta nenekku.
‘kan nenek udah punya batre.’.kataku.
‘iya, tapi ini kurang terang, kekecilan’. Kata nenek.
Tidak lama Hp ku berbunyi , kuliat dari saudara di kampung sebelah.
‘eh..jadi ga besok kita jalan-jalan ke tekhbaya..?’ suara dari hp ku.
‘owh..iya. jadi..jadi..!!’ kataku  memastikan rencana kami. Jalan-jalan. Setelah berbasa-basi telpon di tutup.
‘iya nek, besok saya belikan..’. kataku waktu itu.

Namun inilah yang menjadi penyesalanku kini. Sampai saya balik ke Jawa, nenek belum ku belikan batre..
*terdengar suara pintu kamarnya nenek terbuka, membuat saya sadar dari lamunan setahun yang lalu. Ku buka pintu kamarku perlahan…
Ku liat nenek keluar dari kamar, meraba-raba di tembok...
Memang ku tunggu subuh ini, buat menggandeng nenek ke sumur.  Tapi kakiku rasanya lemah, lututku seakan tak bertenaga.
Sedih, sesal bercampur menjadi satu..
“Maapkan cucumu ini, nek”..

PENCARIAN

LAMBANG PAKSI BEJALAN DIWAY

LAMBANG PAKSI BEJALAN DIWAY
PEKON PERPASAN (WAY NUKAK) KRUI PESISIR BARAT